Montessori była pierwszą osobą, która to odkryła zjawisko polaryzacji uwagi, od jej nazwiska nazywano ją „fenomenem Montessori”. To zjawisko głębokiego i długotrwałego zainteresowania jedną czynnością lub jednym przedmiotem, skłaniającym do głębokiego wnikania w ich istotę, długotrwałego przy nich pozostawania, wielokrotnego do nich powracania. Można rozumieć polaryzację uwagi jako aktywne rozumienie, które może nastąpić nieoczekiwanie lub w mniej widoczny sposób. Dzięki niej dziecko potrafi pracować w sposób zdyscyplinowany, poważnie, przeżywając jednocześnie radość i czerpiąc satysfakcję z efektów własnych działań.
Dziecko zwiększa własne siły duchowe i psychiczne, odkrywa swoje mocne strony, staje się zdolne do samodyscypliny i odnajduje samego siebie. Praca dziecka polega na odkrywaniu czegoś dla niego nowego poznaje to, co zostało odkryte w poczuciu, że jest to coś niesamowitego. Można powiedzieć, że dziecko dokonuje aktu odkrywania świata na nowo.
Dziecko zwiększa własne siły duchowe i psychiczne, odkrywa swoje mocne strony, staje się zdolne do samodyscypliny i odnajduje samego siebie. Praca dziecka polega na odkrywaniu czegoś dla niego nowego poznaje to, co zostało odkryte w poczuciu, że jest to coś niesamowitego. Można powiedzieć, że dziecko dokonuje aktu odkrywania świata na nowo.
Polaryzacja uwagi możliwa jest przy spełnieniu trzech warunków:
- przygotowanie odpowiedniego otoczenia wyposażonego w materiał rozwojowy,
- umożliwienie dziecku swobodnego, zgodnego z fazami wrażliwości działania,
- odpowiedniej postawy nauczyciela, który nie integruje w działanie dziecka bez potrzeby, służy pomocą jeśli rzeczywiście w danym momencie jest potrzebna i bacznie obserwuje dziecko, aby znać moment jego rozwoju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz